نـفـرین خـدا بـاد بر آنکـس که تو را زد           آتـش به دل سـوخــتــۀ شــیــر خــدا زد

نـفـرین خـداونـد بـر آن دست که نـاگـه           برصورت چون برگ گـل مـادر ما زد

خـامـوش شـده خـانـۀ مـا خـیـر نـبــیـنـد           آنکس کـه لـگـد بر در این بیـت ولا زد

بـی مـادرمـان کـرد مـیـان در و دیـوار           آنقـدر که بر پهلـویت از روی جـفـا زد

تـا مـادرم افـتـاد زمیـن، رحـم نـکـرد و           یک ضربه به مادر زد و یک ضربه به ما زد

بـدجـور غـرور پـدرم خـرد شد آنـروز           تا دیـد که یک مـرد به تو ضربـۀ پا زد

حق بُردن و سیلی زدن و سینه شکستن           داغــی شـد و آتــش بـه دل آل عـبـا زد